عبارت مستندسازی شما رو یاد چه چیزی میندازه؟ برای من - زمانی که اولین بار شنیدم - نماد کارها و امور اداری بود. اما به مرور زمان متوجه ارزش و اهمیت این مهارت شدم. به طوری که به نظرم توی زمان ما، اگه نگیم برای همه، میتونیم بیگیم برای اکثریت افراد، نه تنها لازمه بلکه واجبه.
حالا اصلا مستندسازی یعنی چی؟
تعریف ساده‌ای که خودم براش دارم اینه: ثبت، ذخیره‌سازی و نگه‌داری هرچیزی.
هرچیزی = مستندسازی ما میتونه شامل متن، عکس، ویدیو، صوت و ... باشه. وهرچیزی رو شامل میشه: افکار، ایده‌ها، اهداف، رویدادهای روزانه، تغییرات وزن، اسامی آشنایان، عکس‌های خودمون، عکس‌های پروسه کاری و....
نگه‌داری = یعنی بعنوان مثال اگه خواستیم عکسی رو مستندسازی کنیم، علاوه بر اینکه جایی ذخیره‌اش میکنیم؛ باید در طبقه‌بندی خاصی قرارش بدیم و بهش نظم بدیم. برای اینکه در آینده نسبت به بقیه عکس‌ها قابل تفکیک باشه و بشه که به راحتی پیداش کرد.
ذخیره‌سازی = کاملا مشخصه و نیاز به توضیح اضافی نداره.
ثبت = اولین مرحله برای مستندسازی تمام چیزهایی که مثال زدم، ثبت کردنه. یعنی ما در لحظه یا در خلوت خودمون یادمون باشه که اون ایده رو بنویسیم، اون عکس رو بگیریم و...
در زمانی زندگی میکنیم که تقریبا بعیده شما بتونید بگید من هیچ نیازی به مستندسازی ندارم. به خاطر رشد سریع ارتباطات آنلاین و همچنین جایگاه شبکه‌های اجتماعی و تاثیر شبکه‌سازی بر زندگی ما، همچنین افزایش اطلاعات ورودی روزانه به مغز ما، نیاز داریم مکانیسمی برای بهره بردن از این شرایط داشته باشیم. یکی از ابزارهای ما توی این زمان، مهارت مستندسازی میتونه باشه.
و با توجه به در دسترس بودن ابزارهای دیجیتال مثل دوربین باکیفیت موبایل‌ها، قابلیت ضبط صدا توسط موبایل‌ها، توسعه قابلیت‌های شبکه‌های اجتماعی از جمله اینستاگرام و تلگرام، این پروسه برامون خیلی راحت‌تر شده.
